Přejít k hlavnímu obsahu

W trakcie warsztatów, Europejska Sieć Społeczna (ESN) zajęła się przede wszystkim osobami młodymi (pomiędzy 18 a 25 rokiem życia) zagrożonymi wykluczeniem społecznym, ze szczególnym uwzględnieniem młodych dorosłych z problemami ze zdrowiem psychicznym, młodych dorosłych opuszczających pieczę zastępczą oraz młodych dorosłych wychowanych w innym kraju. Prelegenci z całej Europy analizowali praktyki związane z planowaniem i wdrażaniem na poziomie lokalnym skoordynowanych strategii i usług na styku szkolnictwa, służb pracy i służb społecznych.


Problemy związane z edukacją, szkoleniami zawodowymi oraz zatrudnieniem w różnych krajach UE były stale obecne przez cały czas trwania warsztatów. Niektórzy prelegenci ukazywali je w perspektywie porównawczej pomiędzy różnymi krajami UE, prezentacje innych umożliwiały bliższe przyjrzenie się tym problemom na poziomie krajowym lub lokalnym. Wszyscy jednak kładli duży nacisk na rolę władz oraz na zróżnicowanie form działania lokalnych służb społecznych.


Uczestnictwo młodych dorosłych zagrożonych wykluczeniem w edukacji oraz szkoleniach


Edukacja oraz szkolenia oceniono jako istotne czynniki upodmiotowienia (empowerment) osób młodych oraz osiągnięcia przez nich lepszej pozycji na rynku pracy. Na początku warsztatów zajęto się tymi politykami unijnymi w ramach Strategii Europa 2020, które są istotne dla osób młodych. Prelegenci podkreślali rolę lokalnych partnerstw na rzecz osób młodych w zapewnianiu im możliwości ukończenia edukacji szkolnej, odbycia praktyk oraz przy uzyskiwaniu uprawnień zawodowych.


Pedro Cunha z portugalskiego Ministerstwa Edukacji zajął się problemem przedwczesnego kończenia edukacji oraz szkoleń zawodowych w perspektywie europejskiej. Mówił on o powodach takich zachowań oraz o sposobach rozwiązywania takich problemów, w tym o przedłużaniu okresu pobierania nauki i indywidualnym toku nauczania.


Matthias Schulze-Böing ze Związku Lokalnej Polityki Zatrudnienia przyjrzał się z bliska problemowi nadreprezentacji młodych dorosłych wychowanych w innym kraju wśród osób korzystających z pomocy społecznej w mieście Offenbach. Omówił również podejście do problemu od strony zarządzania nim oraz opisał lokalny system monitorujący zmiany przechodzenie młodzieży z etapu nauki na rynek pracy.


Przejście ze szkoły do pracy i wdrażanie gwarancji dla młodzieży


Okresy przejściowe, zwłaszcza te pomiędzy szkołą a pracą, są powszechnie uważane za momenty krytyczne życiu. W związku z tym przedstawiane w trakcie spotkania praktyki dotyczyły roli służb publicznych w zapewnieniu wsparcia, które dostosowane jest do indywidualnej sytuacji w celu uzyskania przez osobę dostępu do pracy i możliwości jej utrzymania. W trakcie spotkania szczególną uwagę poświęcono dostosowaniu rodzaju wsparcia i sposobom jego świadczenia na rzecz młodych dorosłych o skomplikowanych potrzebach.


Ulrike Storost z Dyrektoriatu Generalnego ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego Komisji Europejskiej omówiła sposób wdrożenia systemu gwarancji dla młodych oraz przedstawiła różnorodne projekty pilotażowe. Wspomniała również o projekcie wspierającym przedsiębiorców w hiszpańskiej Galicji, który odniósł sukces we wprowadzaniu młodych ludzi na rynek pacy.


Martin Lebègue z rady departamentu Pas-de-Calais we Francji zaprezentowała projekt „Garantie Jeunes” jako przykład na dostosowanie Europejskiej Gwarancji dla Młodzieży do wymogów lokalnych. Podkreślił również wagę spraw mieszkaniowych i niezależności finansowej dla osób opuszczających system pieczy zastępczej.


Charlene Mullan z Rady Edukacyjnej Irlandii Północnej (Wielka Brytania) podzieliła się osobistymi doświadczeniami dotyczącymi wagi wsparcia rówieśniczego w okresie, w którym sama korzystała z pomocy.


Podczas dyskusji podkreślano wagę podejścia łączącego kwestie szkolnictwa, zatrudnienia i służb społecznych. Bez wątpienia skoordynowane ze sobą usługi są bardziej efektywne, jeśli chodzi o spełnienie potrzeb osób z nich korzystających. ESN wybrało integrację usług jako temat wiodący swojego programu prac na rok 2015, włączając w to również obszar działań na rzecz młodzieży.