Przejdź do treści

Pojęcie „praktyka oparta na dowodach” staje się coraz bardziej popularne wśród osób zajmujących się polityką społeczną w całej Europie. Spodziewa się, że praktyki oparte na dowodach mogłyby poprawić jakość zarządzania w programach prowadzonych przez służby społeczne, ale ich wdrażanie napotyka również bariery – zarówno praktyczne, jak i finansowe.


Praktyki oparte na dowodach jako element nauczania pracy socjalnej


Przykładem zarówno wyzwania, jak i możliwości kryjących się we wdrażaniu praktyk opartych na dowodach w służbach społecznych jest ich potencjalne włączenie w proces edukacji i szkolenia pracowników socjalnych. Z jednej strony, było to traktowane jako możliwość podwyższenia umiejętności zbierania, analizy i wymiany danych. Z drugiej strony, wyzwaniem jest przeniesienie nacisku kładzionego w nauczaniu pracy socjalnej w kierunku teorii w sytuacji, w której pracownicy socjalni muszą radzić sobie z dużą ilością przypadków na raz oraz znajdują się pod presją, by osiągać raczej cele krótkoterminowe.


Więcej lepszych danych dla menedżerów


Dla menedżerów służb społecznych praktyki oparte na dowodach związane są z ich oczekiwaniami dotyczącymi możliwości lepszego zaplanowania, wdrożenia i oceny efektywności poszczególnych działań i usług społecznych. Większa ilość lepszej jakości danych pozwoliłaby na lepsze planowanie świadczenia usług, które brałoby pod uwagę zarówno aktualne, jak i przyszłe zmiany sytuacji społecznej. Również możliwość przeprowadzenia ewaluacji kosztów świadczonych usług, jak i płynących z nich korzyści, wyników działania i efektywności pozwoliłaby decydentom na sprawniejsze zarządzanie dostępnymi zasobami.


Zestaw narzędzi do planowania i ewaluacji


W roku 2015 ESN pracowało razem z Anną Buchanan, pracownikiem naukowym Uniwersytetu w Oxfordzie nad przeprowadzeniem przeglądu międzynarodowych baz danych gromadzących praktyki oparte na dowodach w obszarze pracy socjalnej oraz oceną stopnia ich przydatności dla kierowników i bardziej doświadczonych pracowników służb społecznych. Przegląd ten pozwolił nam sformułować propozycję dotyczącą tego, jakiego typu informacje powinny być zbierane w celu planowania i późniejszej ewaluacji tych programów pomocowych, które zostały zaprezentowane podczas forum.


W trakcie dyskusji, uczestnicy spotkania dali wyraz swojej dezorientacji spowodowanej ze niejednorodnością definicji efektywności oraz tym, co tak naprawdę znaczy pojęcie efektywność. Dyskutowano na temat sposobu oceny, jaki zakres „dowodów” jest potrzebny do rozwijania pracy socjalnej opartej na dowodach, włączając w to rozpoznawanie ryzyk i czynników ochronnych, poznanie rzeczywistego rozmiaru problemu, jak również wagę oceny efektów danej usługi na społeczeństwo. Z powodów finansowych i etycznych zebranie razem wielu różnorodnych definicji oraz rodzajów dowodów jest kluczem do tego, by osoby odpowiedzialne za kształt usług oraz ich zamawianie były w stanie podjąć prawidłową decyzję dotyczącą tego, co jest w danej sytuacji najlepsze.


Więcej informacji można znaleźć w raporcie opublikowanym w roku 2015: Evidence-based practice in social services: an overview from practice and applied research.